Hij was tot gisteren in zijn turfbed veilig,
toen leverde het veen hem uit voor geld.
Was hij een schurk, was hij een held, of was hij heilig?
Een knooptouw heeft de wervelstam geveld,
maar 't koord viel na twee duizend jaren los,
de nek is nu van leer, de wangen werden kurk.
Hij ziet er opgehangen uit uit maar o, hoe trots!
Men hing hem en men wierp hem in 't moeras,
de man van Tollund, en wij raden wie hij was:
wellicht wat heilig en heldhaftig en een schurk.

J.B. Charles, 1957