|
Grieken en Romeinen
Negen lessen over hoofdstuk twee van Feniks,
gemaakt door Mark Beumer
Het komplete lespakket - inclusief
verantwoording en evaluatie- staat in een
word
bestand.
LES 1
Algemene lesdoelstellingen
leerlingen
Kennisdoel:
de leerlingen kunnen globaal aangeven wat aan bod
komt in dit hoofdstuk, zoals democratie, wetenschap,
Romanisering en christendom (dimensie 2-3)
Vaardigheidsdoel: de leerlingen kunnen gegevens
interpreteren.
Algemene lesdoelstellingen
docent
Kennisdoel:
de docent heeft kennis van de oriëntatie bij
Grieken en Romeinen, zodat deze in staat is de
leerlingen in een notendop de kern van dit hoofdstuk
bij te brengen.
Vaardigheidsdoel: de docent is in staat om
bestaande kennis te verdiepen en te integreren
(dimensie 2).
Toelichting:
in de eerste les wordt gebruik gemaakt van een
woordweb door middel van Denken-delen-uitwisselen.
Het doel voor de docent is om erachter te komen wat
de leerlingen al weten van het onderwerp. Dit wordt
ook aan de leerlingen kenbaar gemaakt. Zo ontstaat
er betekenisgeving.[1]
De leerlingen krijgen eerst de vraag om in stilte na
te denken over wat zij weten van het onderwerp.
Vervolgens bespreken de leerlingen in tweetallen hun
antwoorden. Daarna vraagt de docent aan willekeurige
leerlingen naar hun antwoorden die hij op het boord
in een woordweb verwerkt. Op deze wijze ontstaat er
een globaal beeld van de te behandelen stof.[2]
Het woordweb of de spin is een vormgever die
leerlingen kan helpen concepten (begrippen) te
verhelderen. Die verheldering vindt plaats door de
belangrijkste kenmerken van het concept aan de poten
van de spin vast te maken. Deze kenmerken mogen niet
met elkaar verbonden worden. Omdat het uiteindelijk
gaat om karakteristieke kenmerken van dat concept,
kan de docent de leerlingen vragen om uiteindelijk
de drie meest belangrijke en karakteristieke
kenmerken te kiezen.[3]
De werkvorm Denken-delen-uitwisselen vertoont
overeenkomsten met het driefasenmodel van Marzano.
Marzano hanteert twee modellen voor twee processen:
denken en doen. Denken staat in deze les centraal.
Om nieuwe informatie te begrijpen gebeurt er van
alles in het hoofd van de leerling. Ze hebben een
zekere kennis van de wereld, ze hebben bepaalde
ervaringen opgedaan en ze hebben natuurlijk ook
schoolse kennis. Ze bouwen betekenis op door
voorkennis op te halen en vanuit die bestaande
kennis de nieuwe te integreren. Als die verbintenis
niet gemaakt kan worden, is er geen begrip. Daarbij
is het belangrijk misconcepties direct te
herstellen, voordat er een fout beeld ontstaat.[4]
2.1 Denken
over mens en natuur (kernlessen)
Volgens
Feniks is
het belang van deze paragraaf de opkomende kritische
denkwijze, die in de 6e eeuw voor
Christus opkomt. Hier wordt verwezen naar de
natuurfilosofie, waarvan Herakleitos (ca. 540-475)
en Hippokrates (ca. 460-380) veel genoemde figuren
zijn. Herakleitos kwam tot de conclusie dat
verandering het meest essentiële was in de
natuur:’alles stroomt, niet blijft.’ Daarnaast zou
ook Hippokrates deze nieuwe kritische denkwijze
hebben overgenomen, waarbij de mens fysiek gezien
niets meer zou zijn dan een door beenderen
bijeengehouden zak met vier vloeistoffen: cholera
(gele gal), melas cholera (zwarte gal), flegma
(slijm) en sanguin (bloed). Gezond was de mens
wanneer deze vier sappen met elkaar in evenwicht
waren.[5]
Dit is maar de vraag wanneer
men in ogenschouw neemt dat Hippokrates verwant zou
zijn aan Asklepios, de Griekse god van de
Geneeskunde via de negentiende generatie.[6]
Het boek beschrijft de grote vooruitgang van de
medische wetenschap
in de 5e eeuw voor Christus, de Gouden
Eeuw van Athene (460-429) onder leiding van
Perikles. Onder leiding van Perikles was Athene een
lichtend voorbeeld voor de rest. Hier werd naar de
stem van de burger
geluisterd, hier waren alle burgers gelijk voor de
wet en kon iedereen vrijuit spreken en was iedereen
welkom ongeacht geloof of afkomt. Het kernbegrip
hier is democratie.
Een kritische geest werd zeer op prijs gesteld.[7]
Na de Slag bij Platáéá (490) was Athene totaal
verwoest en startte een herstelprogramma met als
hoogtepunt de Pathenon-tempel voor Pallas Athena, de
beschermgodin van de stad.[8]
Voor Perikles was actieve politieke participatie
zeer belangrijk. Ieder die geen interesse had in
politiek
(directe democratie)
werd met de nek aangekeken. De meeste Atheners
hebben deelgenomen aan volksvergaderingen of
instituten zoals de Raad van 500 (Boulé). Een
belangrijke functie die men kon vervullen was die
van rechter.[9]
Uitzonderlijk is dat deze mensen betaald werden voor
hun diensten. Op deze wijze konden ook de armste
mensen openbare functies bekleden.[10]
Athene was een zeer machtige
stadstaat of
polis.
In deze Gouden Eeuw kon wanneer
men ziek was zich tot verschillende mogelijkheden
wenden. Een belangrijke bewering van het boek is dat
de nieuwe kritische denkwijze zich losmaakte van
geloof en goden. Zo kon men zich tot ‘dokters’
richten, die door middel van kruiden en magie de
patiënt probeerden te genezen. Daarnaast wordt maar
in één gesproken over de tempelslaap, maar dit is
bij uitstek zeer religieus. Hier wordt namelijk
verwezen naar de tempels van Asklepios en Hygieia,
waarvan die in Epidauros de bekendste was. De
patiënt kon op de vloer van de tempel gaan liggen en
wachten totdat of Asklepios of Hygieia hem kwam
bezoeken en een oplossing gaf tot genezing. Hygieia
is de godin van de Gezondheid en dochter van
Asklepios en Epione, de godin van Pijnverzachting.[11]
Bovendien kan de bewering van
loskoppeling aan het geloof worden tegengesproken
dat juist in die vijfde eeuw (429) Asklepios en
Hygieia uit Epidauros naar Athene gehaald worden. In
431 is namelijk de Peloponnesische Oorlog
losgebarsten, waarna in 429 een zware pestepidemie
uitbreekt, die eenderde van de Athene decimeert. De
Atheners hebben blijkbaar niet genoeg aan een
Asklepios, maar ook aan een specifieke godheid voor
gezondheid. Bovendien kan er een connectie gemaakt
worden met Athena, die als bijnaam ook Hygieia
draagt, namelijk als beschermgodin van haar burgers.
Er wordt zelfs in 330 voor Christus nog aan haar
geofferd.[12]
Doel overheid:
De ontwikkeling van wetenschappelijk denken en
het kritisch
nadenken over de rol van burgerschap en politiek
in de Griekse stadstaat;
niet alleen
algemene wetenschap, maar specifiek de medische
wetenschap zoals die in de 5e eeuw voor
Christus tot stand komt, de zogenaamde Gouden Eeuw
ten tijde van Perikles. Met behulp van moderne
wetenschappelijke inzichten kan de leerling nuances
aanbrengen in de aangeboden leerstof.
[1]
Marzano, Miedema,
Leren
in vijf dimensies, 48-50.
[2]
Ebbens, S. en Ettekoven, S.,
Samenwerkend leren. Praktijkboek
(Groningen/Houten 2005) 57.
[3]
Ebbens, S. en Ettekoven, S.,
Effectief leren. Basisboek
(Groningen/Houten 2005) 197.
[4]
Marzano, Miedema,
Leren
in vijf dimensies, 73.
[5]
Riessen, M. van, Rovers, F., Wilschut, A.,
Oriëntatie op geschiedenis. Basisboek voor
de vakdocent (Assen 2008) 56.
[6]
Beumer, M.,
Hygieia. Godin of personificatie. Een
verkenning door antieke bronnen en moderne
literatuur (Kekerdom/Nijmegen 2008) 11.
[7]
Riessen, Rovers en Wilschut,
Oriëntatie op geschiedenis, 44.
[8]
Venner en Haperen,
Feniks, 38.
[9]
Flacelière, R., Zo leefden de Atheners ten
tijde van Pericles (Baarn 1960) 39-40.
[10]
Venner en Haperen,
Feniks, 38.
[11]
Beumer,
Hygieia, 10-11.
Grieken en Romeinen 2
|