Histoforum
laatste wijziging: 11-08-2012
Sharpe’s Challenge
BBC 2006 - 2 DVD’s - duur: 140
minuten + 50 minuten extra’s - Engelse originele versie, alleen
Nederlandse ondertitels.
Tijd en ruimte: India 1803 en 1817.
Acteurs:
Sean Bean (Sharpe; Boromir in Lord of the Rings; Troy); Daragh O’Malley
(Harper); Padma Lakshmi (Mathuvanthi); Hugh Fraser (Wellington); Toby
Stephens (Dodd); Michael Cochrane (Simmerson); Lucy Brown (Celia
Burroughs).
Vooraf
De televisieseries over Richard Sharpe werden
uitgezonden van 1993 tot en met
Deze televisieserie is gebaseerd op de romans van Bernard Cornwell met
Richard Sharpe in de hoofdrol en ging tot hiertoe over zijn avonturen
tijdens de oorlog van Wellington tegen Napoleon in Spanje.
De afleveringen van seizoen 1 & 2 zijn besproken op deze site:
The Rise of Sharpe en
The Honour of Sharpe
Het derde seizoen hebben wij niet meer gerecenseerd,
omdat we de afleveringen niet goed genoeg vonden.
Sharpe’s
Challenge is gebaseerd op drie romans van Cornwell, waarvan een,
Sharpe’s Fortress (nog) niet
vertaald is in het Nederlands. De twee andere zijn eveneens te vinden op
deze site:
Sharpe’s tijger en
Sharpe’s triomf.
Inhoud
Proloog: Chasalgaon 1803
Sharpe is naar het grensfort Chasalgaon gekomen om
heroverde munitie te recupereren. In plaats daarvan is hij getuige van
een bloedbad. Een majoor in het uniform van de Oost-India Compagnie
arriveert aan het hoofd van een afdeling sepoys, inheemse soldaten. En
moordt bij verrassing het hele garnizoen uit, samen met de mannen van
Sharpe. Sharpe zelf raakt gewond en houdt zich -succesvol- dood. De
majoor heet Dodd en is een Engelsman, een renegaat die met al zijn
sepoys is overgelopen naar Radja van Ferraghur.
Engeland - India 1817
Veertien jaar later wordt Sharpe naar Londen
ontboden. Na de Slag bij Waterloo (1815) is hij blijkbaar met de rang
van kolonel uit het leger gestapt en als landbouwer in Frankrijk blijven
wonen met zijn (tweede ?) vrouw. Die is ondertussen overleden. De reeks
waarin Waterloo is opgenomen is verfilmd in 1996, maar hebben wij tot nu
toe nog niet op de kop kunnen tikken.
Wellington, inmiddels opperbevelhebber van het
leger en vroegere chef van Sharpe in India, wil hem spreken. In India
dreigt een grote opstand tegen de Oost-Indië Compagnie. Leider van het
verzet van de ontembare Mahratten is Kande Rao, de jonge Radja van
Ferraghur. Sharpe weigert de opdracht, tot hij verneemt dat een
verdwenen Engelse geheimagent zijn oude wapenbroeder Harper is.
Zo vinden we Sharpe korte tijd later terug in
India, waar hij al meteen Celia Burroughs en haar escorte ontmoet, onder
leiding van kapitein Lawrence. De aantrekkelijke Celia is op weg naar
haar vader, generaal Burroughs, bevelhebber van de Britse troepen en hun
Indische bondgenoten. Sharpe gaat op zoek naar de cavalerieafdeling van
het escorte, en belandt in een dorp waar alle inwoners, vrouwen en
kinderen incluis, kort tevoren zijn uitgemoord. Hier arriveert ook het
gezochte eskadron lansiers, onder aanvoering van Mohan Singh. Al spoedig
zal blijken dat Singh geen hoge pet op heeft van de Britten. Hij staat
aan hun kant wegens een bloedvete met Radja Kande Rao. Plots duiken uit
het niets Mahrattenruiters op. Een man in inheemse klederdracht redt
Sharpe van drie aanvallers door zijn musket met vele lopen af te vuren.
Het is Harper.
Ondertussen duikt Dodd weer op, nog steeds in Brits
uniform. Maar nu generaal en opperbevelhebber van Kande Rao’s troepen.
Zijn mannen slachten de Indische sepoys af en voeren Celia Burroughs en
kapitein Lawrence geboeid mee. Bij hun aankomst aan het hof van Kande
Rao wordt Lawrence beestachtig afgemaakt met een spijker in het hoofd.
Een ruiter levert het hoofd af bij het Britse leger met de boodschap dat
Celia Burroughs zal gedood worden als de Britten Ferraghur aanvallen.
Sharpe, Harper en Mohan Singh brengen hoofd en boodschap over aan de
Britse bevelhebber. Tot Sharpes teleurstelling is dat niet de zwaar
zieke Burroughs, maar Sharpes oude vijand, de totaal onbekwame, laffe,
ijdele snob Simmerson (zie
Sharpe’s Eagle).
Die heeft dankzij zijn goede relaties alle
degradaties overleefd en het dus zelfs tot generaal gebracht. Een
complete ramp als legeraanvoerder!
Maar al te graag geeft hij Sharpe de toelating om een
levensgevaarlijke actie te ondernemen om Celia te bevrijden. Voor het
vertrek heeft Sharpe een hardhandige aanvaring met de sadistische
sergeant Bickerstaff, de waardige evenknie van de infernale Hakeswill
uit de eerste romans van Cornwell. Sharpe en Harper doen zich voor als
deserteurs en vervoegen het leger van de Radja. Dat wordt getraind door
Franse officieren, veteranen van Napoleon, onder leiding van de
ridderlijke kolonel Gudin. Binnen de kortste keren drillen ze mee het
leger van de jonge Radja. Dodd beveelt Sharpe zijn maat Harper neer te
schieten, om zijn betrouwbaarheid te bewijzen. De eerste film eindigt
wanneer Sharpe aanlegt. Een
cliffhanger van jewelste.
De betoverende Mathuvanthi en de sadistische generaal Dodd
De tweede film begint waar de eerste ophoudt:
Sharpe schiet. Maar Harper blijft ongedeerd, wat Sharpe vooraf wist.
Ondertussen naderen de Britse troepen de vesting. Dankzij de
onbekwaamheid van Simmerson eindigen enkele schermutselingen op een
fiasco. Maar bij een ervan wordt Bickerstaff gevangen genomen. En bij de
eerste de beste gelegenheid verraadt die Sharpe en Harper, om zijn eigen
hachje te redden. Zij worden in de kerker gegooid in afwachting van hun
terechtstelling na de gevechten. Dodd lokt de Britse troepen naar de
zogezegde zwakke plek in de buitenmuur. De binnenzijde is echter een
enorme buskruitmijn als valstrik. Gelukkig herstelt generaal Burroughs
net op tijd van zijn koortsaanvallen om Simmerson wandelen te sturen: “Ik
wens niet te sneuvelen naast een dubbeloverhaalde dwaas als jij!”
De ridderlijke Fransman Gudin bevrijdt Sharpe en
Harper, uit afkeer voor de sadistische methoden van Dodd. Natuurlijk
kunnen de twee helden de mijn bijtijds onschadelijk maken. Ferraghur
wordt in bloedige lijf-aan-lijfgevechten ingenomen, Celia Burroughs
wordt bevrijd, Harper knalt Bickerstaff overhoop en Sharpe doodt Dodd
met veel moeite in een zwaardduel. De Radja tekent een vredesverdrag met
de Compagnie en Sharpe krijgt een generaalsrang aangeboden in zijn leger.
Wat hij afwijst. De twee vrienden kunnen samen weer naar Europa.
Bespreking
“Wat de karakteruitdieping betreft, stelt Cornwell
misschien wat teleur”, schreef ik bij de vorige series. “De personages
zijn vrij vlak, zonder veel diepgang. Zelfs Sharpe, die dan toch het
meest aan bod komt, krijgt naar mijn smaak niet voldoende reliëf. Ze
zijn in zwart-wit tegenstellingen getekend.” Dit geldt in deze twee
films vooral voor sergeant Bickerstaff, die in de verfilming de plaats
inneemt van zijn ranggenoot Hakeswill uit de oorspronkelijke verhalen.
Hij is zo eenzijdig karikaturaal geschilderd, dat het soms gaat ergeren.
Idem voor Sharpe’s andere oude vijand Simmerson, de hersenloze,
lafhartige, geselgrage snob. Voor het overige treffen we in deze dubbele
film meer genuanceerde karakters aan. Zowel de Indiërs als de Ier Harper
laten zich meermaals zeer negatief uit over de Engelse
veroveringspolitiek van “verdeel en heers”. Uiteraard heeft dit te maken
met het feit dat de film volledig op locatie gefilmd is in India en
duidelijk eveneens op een Indisch publiek mikt. Die exotische locaties
zijn tenvolle benut, zodat het bekijken vaak een lust voor het oog is.
Dat geldt niet alleen voor de interieurs, de kledij, de dansen, maar in
het bijzonder voor de betoverende Padma Lakshmi in de rol van de
verdorven courtisane Mathuvanthi. (Zie meer bij ‘Extra’s’.)
Samenvattend: deze Sharpe bevalt me qua beeld en
diepgang veel beter dan alle vorige films! Je merkt dat er meer geld
beschikbaar was. En dat ‘meer’ is daarbij nog efficiënt aangewend.
Extra’s
De tweede DVD bevat niet minder dan 50 minuten
‘Extra’s’. Zoals gebruikelijk is er een ‘Making of’. De film is in amper
zeven weken gedraaid in Rajastan, aan de grens met Pakistan,
voornamelijk in het gigantische Jagga fort, een goed bewaard historisch
monument. Voor de aanvullende decors konden de filmmakers een beroep
doen op Indische specialisten van de Bollywoodstudio’s. Het levert soms
amusante beelden op, waar de vaklui prestaties op poten zetten in een
kruising van hypermoderne middelen en eeuwenoude ambachtelijke
vaardigheden. Met vaak uiterst primitieve werktuigen bouwen zij
bijvoorbeeld in slechts enkele dagen een exacte replica van Wellingtons
bureau in zijn Londense residentie.
Verder krijg je interviews met zowat alle betrokkenen,
van Sean Bean tot de Indische figuranten. Hier wordt vooral één hevige
fan van Sharpe voor het voetlicht gehaald en gevolgd gedurende de hele
productie. Vrij uitzonderlijk, maar wellicht ook met het oog op het
Indische publiek.
Aanvullende
info
Uitvoerige bespreking over de historische achtergrond vind je op deze site bij de bespreking van de romans: Sharpe’s tijger en Sharpe’s triomf.
Andere films over deze periode op
deze site en op de website van de
VVLG.
Officiële website van de
auteur.
Hier kun je uitgebreide fragmenten downloaden uit zijn laatste boeken
(in het Engels natuurlijk).
Met onderstaande zoekmachine kunt u zowel zoeken op het web als binnen Histoforum.